-
1 osunąć się
сов.1) оползти́; обру́шитьсяskała się osunęła — скала́ обру́шилась (обвали́лась)
2) опусти́ться; упа́стьosunąć się się w przepaść — свали́ться в про́пасть
osunąć się się na fotel — опусти́ться в кре́сло
noga mu się osunęła — он оступи́лся
Syn:
См. также в других словарях:
osunąć się — dk Vb, osunąć sięnę się, osunąć sięniesz się, osuń się, osunąć sięnął się, osunąć sięnęła się, osunąć sięnęli się, osunąć sięnąwszy się osuwać się ndk I, osunąć sięam się, osunąć sięasz się, osunąć sięają się, osunąć sięaj się, osunąć sięał się 1 … Słownik języka polskiego
